Part 1-1

Her günün başına gelen gerçekleşti, gündüzün büyüsü bozuldu; güneşin yerine ay, aydınlığın yerine karanlık, kalabalığın yerine yalnızlık yerleşti. 

Abe bir gökdelen inşaatında güvenlik görevlisi olarak gece vardiyasında çalışıyordu. Görev tanımı çok karmaşık değildi. yaptığı iş ise çok daha basitti. Görevi, görev saatleri içerisinde inşaatta istenmeyen bir olay çıkarsa şefini aramaktı. Yaklaşık iki aydır bu işi yapıyordu ve son birkaç gündür inşaata dadanan evsizler dışında pek bir problem yoktu. 4 metre taş duvar üstüne 4 metre daha çelik teller ile içeriye kaçak giriş imkansız gibi gözükse de evsizler her seferinde girmeyi başarıyordu. Şefi her seferinde icabına bakıldığını söylese de ertesi gün başka bir yol buluyorlardı ki giriyorlardı.

  Abe şantiyeye varalı çok olmamıştı ama ortam da çok hızlı bir şekilde değişmişti. Yarım saat önce birçok iş makinesinin sesi durmuştu, işçilerin yarattığı kalabalığın yerinde yeller esiyordu. Pek çoğu için çok ıssız olsa da Abe bu duruma daha ikinci haftasında alışmıştı. Hatta bu sakinliği şehrin başka bir yerinde yakalayamazdı. Gece boyunca sadece sokak hayvanları ve siren sesleri dışında başka hiçbir ses duymuyordu ki kulübenin içerisinde, TV başında hiç de umrunda olmuyordu. Evsizler ise , ilk seferinde ödünü patlatmaya yetmişti ama buna da alışmıştı. Tek isteği evsizlerden kurtulup geri kalan vardiyada keyfine bakmaktı. Telsizden şefine ulaştı ve vardiya başı raporunu verdi. Yine evsizler içeri sızmışlar mı gecenin en başında kontrol edip kurtulmak için el fenerini aldı ve dışarıya turlamaya çıktı. 

Ana binanın etrafını öylesine bir turladı. Daha önce karşılaştığı noktalarda yoktular, belki de daha gelmemişlerdir diye düşündü. Tam kulübeye dönerken inşaatın içerisinde bir ışık fark etti. Işığa doğru ilerledi. İlk katta bir odada varilin içerisinde ateş yanıyordu. Yiyip içtiklerinin çöpleri, şırıngalar, gazeteler her yere saçılmıştı. Biraz bekledi ama gelen giden yoktu. Hala nereden girdiklerini çözememişti. Şefine evsizlerin tekrar geldiği hakkında rapor verdi. Artık raporunu verdiğine göre başka bir derdi kalmamıştı. Kulübeye geçti, TV başına kuruldu. Çok geçmeden evsizlerin gürültüleri gelmeye başladı. Şefine rapor verdi. Gelen cevap yine onları çıkarması gerektiği yönündeydi. Dışarı çıktı ve varilin olduğu odaya gitti. Evsizler yine oradalardı. Hemen Abe ile pazarlık yapmaya başladılar. Yarın gelmeyiz gibi şeyler söylüyorlardı ama Abe onları dışarıya çıkarmak zorundaydı ve öyle yaptı. Peşlerinden ana kapıya doğru eşlik etti. Hala bir şeyler diyorlardı ama Abe’in bir kulağından girip diğerinden çıktı. Evsizleri kovduktan sonra kulübeye döndü ve şefine tekrar rapor verdi.